ترجمه آهنگین

باسمه تعالی

ترجمه آهنگین درس اول عربی دوم راهنمایی

اَلصِّدقُ وَ الْمَکْر  =  راستی و نیرنگ

دو مــرد اهـل شهـری                  بـا هـم رفتنـد سفـری

یکی بـــا مکـر و حیله                  امـا سـاده دیــگــری

گنجی حـاصل نمودند                  بــدون هیـچ خطـری

شخص سـاده بـگـفتـا                 بـه آن شخـص دیگری

مقـداری زان بـرداریم                 بـاقـی زیـر شـجــری

آن را پنهـان نمـاییـم                دور از هــر رهـگذری

مـدتی چون که بگذشت             مکّـار کـرد بـی پدری

بـا وسـوسـه‌ی شیـطـان            نه پول گذاشت نه زری

بـاز هم مدتی بگذشت              سـاده بـدیـد ضــرری

نیـاز بـه پـول پیدا شد             آمـــد نــزد دیـگـری

بـا هـم رفتند و دیدند             نـه پولی هست نه زری

شخص مکّار زد تهمت             بـه آن شخـص دیگری

او هم بسی قسم خورد            نـدارد هــیـچ خبـری

نـزد قـاضی کـه رفتند           بــگفتنـد از هــر دری

تـا ایـن کـه فرد مکار            متـهـم کـرد دیـگـری

قاضی پرسید : شاهدی           داری ؟ گـفتا : شجری

قـاضی تعـجّب بنمود            از ایـن چنـیـن خبری

فـردا رسیـد و قـاضی            بــا افــراد دیــگــری

رفتـند تا  بــگیــرنـد                    از آن درخــت خـبــری

قاضـی پرسیـد : ای درخت              به دور از هر نظری

دزد اموال همـیـن است ؟             یا که شخص دیگری

قـاضی شنیــد بـه نـاگـاه             صدایْ بم و پَکَری

سـارق مال همـین است               نه هیچ شخص دیگری

گفتــا هیــزم کنید جمع            دارم فکر و نظری

دور درخت بر افـــروخـت            آتش پر خطری

ناگاه شـخصـی شـرمنـده             و سیه رو و دربدری

بیرون آمد از آن تو                    کج و کوله و یه وری

حیله اش بر ملا شد                  کافی چنین کیفری

آری عزیز چنین است              داستان حیله گری

مکر و حیله سر انجام              ندارد هیچ ثمری

زیرک و با خدا باش               دور از هر افسون گری

شهبـازی ایـن  چنین باش     گـر پیـرو حیـدری

باسمه تعالی

ترجمه آهنگین درس دوم عربی دوم راهنمایی

هَلْ جَزاءُ الاحْسان الّا الاحْسان  =  آیا پاداش نیکی جز نیکی کردن است

درجنگلی غزالی                      آهوی خوش خیالی

کنار رودی برفت                    نوشد آب زلالی

در سایه درختی                     آسایش کرد لختی

ناگاه شنید صدایی                کمک می خواست به سختی

به سمتی کرد نگاهی             او دید چیز سیاهی

در آب رود افتاده                 مفلوک و بی پناهی

گفتا : ای حیّ داور               این شیء ریز پیکر

معلوم نیست چه چیز است    کلاغ است یا کبوتر

نزدیک که شد کلاغ بود       کلاغی چاق ِ چاق بود

از ترس غرق شدنْ او           جسمش هم داغِ داغ بود

چون دید وضع و حالش       بگرفت پرّ و بالش

کلاغ از آب در آمد             آسوده شد خیالش

کلاغ با ذوق و زاری           با شوق و بی قراری

از ناجی خود ، آهو            بنمود سپاس گزاری

رفت و گذشت زمانی         آهو در یک مکانی

آسوده بود خیالش            از هر تیر و کمانی

از قضا یک صیّادی           گذشت از آن وادی

آهو را دید کمین کرد        با اشتیاق و شادی

 کلاغ با دیدِ تیزش                        بدید دوست عزیزش

آمد به یادش رود و                      جسم خیس و مریضش

نظر کرد و زمین دید                  صیّاد را در کمین دید

بهر نجات آهو                            چاره کار همین دید

با دقت و هشیاری                     گرفت به منقار سنگی

بر سر آن صیّاد زد                     آهو را او هشیار کرد

آهو ز دام رها شد                      تیر صیّاد خطا شد

پاداش کار نیکش                      از زاغ به او عطا شد

آری عزیز چنین است                اجر نیکی همین است

هر دست دهی بگیری               رسم طبیعت این است

در  این دنیـای فانی               شهبازی   چون    می دانی

نیکی سزایش این است          سـعی   کـن   تا   می توانی

باسمه تعالی

ترجمه آهنگین درس سوم عربی دوم راهنمایی

نَتیجَةُ الْعَمَل   =  حاصل کار

زمستان است زمستان است                           هوا پر برف و باران است

ضیافت است و نعمت هم                              فراوانِ فراوان است

ندا آید   ندا آید                                        طنینِ یک صدا آید

بیایید جمله مهمانید                                 شمارا شیر میزبان است

الاغ ، راهی به مهمانی                              نشاطش را که می دانی

نِگَر آهوی زیبا را                                    چه خوشحال و چه شاداب است

کبوتر بین چه خوشحال است                    فضا زیر پر و بال است

زرافه هم در آن گوشه                            ز جمع جیره خواران است

کلاغ ، قارقار کنان آید                           ببین جغد همچو جان آید

دراین گوشه روباه هم                           روان دنبال یاران است

ببین گرگِ گرسنه را                            ندارد ترسِ دشنه را

روان است سوی مهمانی                      سراپا خیسِ باران است

رسیدند چون به وعده گاه                    جمیعاً ، جمع در یک جا

کنار شیر روباه  و                             الاغ از گوش درازانند

رسیدند جمله میهمانان                     در این جنگل به پای خوان

چراغ سفره  هم اکنون                       بسانِ شمسْ تابان است

چه رسم است این ، چه آیین است        نگر خرج را چه سنگین است

بگفت روباه خدایا                            چه غذا عالی فراوان است

 همه خوشحال ، همه شنگول                  هم آن میهمان و هم میزبان

همه شاد در کنار هم                           گهی بلبل غزل خوان است

بلند شد آن یکی این سان                    به شیر شد آفرین گویان

یکی گفتا  که الحق شیر                      سزاوار است که سلطان است

چو روباه این سخن بشنید                   بسی او را که غافل دید

به او گفت در چه فکری تو                 بدان این را که جهلی تو

چنین نعمت ، گرانمایه                     که افکنده است به ما سایه

برای عـاقـل و پـرکار                        در این دنیا فراوان است

درون خـانـه‌ی زنبور                         موش و همچنین آن مور

غذاها درچنین فصلی                        فـراوانِ فـراوان است

به لطف ایـزد منّـان                         همان او داور سبحـان

بـرای اهل کار  ، نعمت                    چو ریگ اندر بیابان است

در آخـر این چنین رازی                 قبول بنـما  ز شهبـازی

باسمه تعالی

ترجمه آهنگین درس چهارم عربی دوم راهنمایی

الْحَریق   =  آتش سوزی

بشنو عزیزم این سخن                      پرهیز کن از رنج و محن

گوش کن دمی این داستان                تو نکته ها از آن بخوان

حرف ولیّت گوش کن                      شهد  اطاعت نوش کن

جز امر او راهی مــرو                     با جان و دل حرفش شنو

سلمان بود و خواهرش                    اندر کنارش مادرش

مادر چنین گفتا سخن                   آهای آهای جانان من

من می روم دنبال کار                   کارهای دیگر واگذار

فکری نیاید در سرت                    درست بخوان با خواهرت

مادر پی آن کار گرفت                  از سلمان اقرار گرفت

چون که برون شد مادرش            فکری چنین زد بر سرش

بنمود نگاه دور و بَرَش               گفت به سمیه خواهرش

گفت ای سمیه خواهرم               اکنون که رفته مادرم

کارهای دیگر واگذار                   بنما کمک ، کبریت بیار

او قصد آزمایش را نمود              جعبه‌ی کبریت را گشود

آری چنین کار ابلهی است          پایان آن هم ، دیدنی است

بله چنین شد ماجرا                 آتش گرفت آن یک سرا

با این کار پر خطر                  آمد بر آن ها این ضرر

خانه سراسر دود شد               هرچه که بود نابود شد

مادر که برگشت و بدبد                آه جگـــر سوزی کشید

چند لحظه بعد بابا رسید             حیران بشد چون خانه دید

آری چنین شد ماجرا                غمگین شدند آن بچه ها

چون ماجرا آن سان گذشت         مشکل بر آن سلمان گذشت

کابوسِ خوابِ بچه ها                 بیـدار بنمـود اولـیــاء

او نادم است با خواهرش             زان وضع که آمد بر سرش

بس نگران در اضطراب                کابوس ها دیدند به خواب

با عقل و فکرت ای عزیز              اندیشه کن منما ستیز

دست از تعدّی ها بشوی              آبی که رفت ناید به جوی

در ابتدا اندیشه کن                    فکرِ اساس و ریشه کن

شهبـازی این سان گویدت          راه  تـکامـل پویدت

باسمه تعالی

ترجمه آهنگین درس پنجم عربی دوم راهنمایی

أیْنَ الرِّسالة ؟   =  نامه کجاست ؟

گر تو از اهل منطق یا برهان و دلیلی                    عبرت بگیر تو از حکایت جلیلی

با نظم خاصی ایزد جهان را آفریده                      از او سفارش هایی در این خصوص رسیده

ای عاقل و خردمند ، از بی نظمی بپرهیز              بهر انجام این کار ، با همّتت به پا خیز

آری آقا جلیلی نشسته پشت میزش                       بر روی میز ، تل انبار اساس خرد و ریزش

او بی نظم و شلخته گاهی فراموش کار است    بی نظم و بی تحمّل بی آرام و بی قرار است

گم کرد جلیلی روزی  نامه‌ای محرمانه              در جست و جوی نامه زنگی هم زد به خانه

بسیار گشت و لیکن از آن بنود آثاری                     خسته و دلشکسته آمد نشست کناری

لختی نشست و آمد توی اتاق همکار                       با خواهش فراوان با التماس بسیار

گفت ای همکار خوبم نامه‌ی رئیس نزد توست           دور از مزاح و شوخی جوابی بده درست

با لبخندی جواب داد به او دوست عزیزش            بعد هم با لحن شوخی پاس داد سراغ میزش

آمد سراغ میزش با یأس و نا امیدی                        به ظنّ خود جلیلی شتر دیدی ندیدی

از دوستان دیگر باز هم از آن نامه بپرسید                ولی جواب منفی از جمع آن ها شنید

گردید اتاقْ خانم ها و همچنین آقایان                   بی هیچ نتیجه خسته آمد نشست پریشان

جمله گفتند جلیلی ! باز هم کردی فراموش ؟           خودت مقصّر هستی در حفظ نامه بکوش

آخر گفت ای خدایا نامه بده به دستم                      دیگر اعصاب ندارم بنگر که خسته هستم

خسته که شد به ناچار آمد توی اتاقش                     خیره بشد به یک جا با چشمان چو زاغش

خیره که شد به یک سو با آن چشمان تیزش         چشمش افتاد به نامه یک گوشه روی میزش

بر روی میز کارش همین که نامه را دید                   فریادی زد ز شادی در پوست خود نگنجید

آری نامه پیدا کرد با زحمت و مرارت                   با خردی اعصاب با صد جوش و حرارت

رنج و مرارت ایشان از بی نظمی او بود                 پس بی نظمی عزیزم هرگز ندارد هیچ سود

پس ای عزیز جانم بانظم و با خدا باش               از بی نظمی همیشه هم دور و هم جدا باش

این سان اگر کنی تو در زندگی قبولی                ورنه در رنج و آزار هم مات و هم ملولی

شهبـازی هـم در آخـر گوید  پروردگارم             در این خصوص توقّـع از الطـاف تو دارم

باسمه تعالی

ترجمه آهنگین درس ششم عربی دوم راهنمایی

المُهِمَّةُ السِّرّیَّـةُ  =  مأموریت مخفی

ایران همیشه هست وبوده کنام شیران         بشنو تو این حکایت از جنگ و از دلیران

رزمنده ی انقلابی ، چنین کند حکایت        از الطاف الله ، از مهر و از عنایت

یک نامه ی محرمانه فرمانده داد بدستم      گفتا بگیر این نامه ، رزمنده ی حق پرستم

بعد از خدا امیدم باشد به تو عزیزم           وضع دشمن بدانم  وانگه برنامه ریزم

کردم اطاعت امر ، راهی شدم شبانه         سعیم انجام متن نامه ی محرمانه

آری شبانه رفتم به منطقه رسیدم          اندر سکوت ناگه صدایی من شنیدم

در پشت یک درختی خود را پنهان نمودم      در دل آن تاریکی چشمانم را گشودم

یک سایه ای بدیدم در بین آن درختان         با احتیاط کامل با اتّـکـا به قـرآن

نزدیک شدم به سایه گفتم الله اکبر            او را اسیر نمودم با لطف حیّ داور

لوله سلاح خویش را به سوی او گشودم       در یک طرفة العینی اورا اسیر نمودم     

وقتی اسیر گرفتم ناگه خندید به کارم         خندید و گفت برادر من ایرانی تبارم

آگاه باش ای برادر من هم ایرانی هستم       مانند تو ای عزیز جان من هم رزمنده هستم

 با هم رفتیم شبانه به صخره ای رسیدیم          بر روی آن نشستیم چند لحظه آرمیدیم

آنجا به سوی دشمن چون نیک نظر نمودیم      اندر شناخت زِ دشمن گوی سبقت ربودیم

دیدیم تعداد دشمن خیلی خیلی زیاد است       آن مطلبی که خواسته ی فرمانده ستاد است

اطلاع کسب نمودیم خواستیم رجوع نماییم       تا راز خود برای فرمانده بازگشاییم

در بین راه ناگه یک سگی حمله ور شد          از پارس آن سگ ، دشمن هم با خبر شد

با سرعت عجیبی پا به گریز نهادیم              از ترس تیر دشمن چند باری هم فتادیم

دربین راه ز دشمن اسیری هم گرفتیم          آهسته به عربی با او سخن ها گفتیم

وقتی اسیر گرفتیم دست های او را بستیم     با لطف حقّ در آن شب از تیر دشمن جستیم

چون به محلّ سنگر ، نیروی خود رسیدیم    یک نفس عمیقی از تـه دل کشیدیم

وارد شدیم به سنگر ، فرمانده بود بیدار       او مشغول نماز بود با اشک چشم بسیار

وقتی مارا نگاه کرد خوشحال گشت و خندان    ما نیز شاکر گشتیم از لطف و مهر یزدان

بسیار دعا نمودیم با شوق و ذوق و زاری          از عمق دل ز خالق کردیم سپاسگزاری

شهبازی هم دعا گو برای حفظ ایران             محفوظ بماند از مکر ، این آشیان  شیران