آموزش فعل ماضی
آموزش فعل ماضی :
معلم : فاطمه خورد غذارو .حالا تو بگو ببینم ( أکلَ ) رو من چه جوری باید بیارم ؟
شاگردان : ت ْ رو بذار آخرش . تْ رو بذار آخرش .
معلم : یعنی که بگم شاگردان : أکلَتْ (تکرار )
م : فاطمه و سعیده رفتند از این محله . حالا تو بگو ببینم (ذَهَبَ ) رو من چه جوری باید بیارم ؟
ش : تا رو بذار آخرش . تا رو بذار آخرش .
م : یعنی که بگم : ش : ذهَبَتا (تکرار )
م : فاطمه با حمیده و سعیده بلند شدند تا که بخونند نماز . حالا تو بگو ببینم (نَهَضَ ) رو من چه جوری باید بیارم ؟
ش : نَ رو بذار آخرش . نَ رو بذار آخرش .
م : یعنی که بگم : ش : ذهَبْنَ (تکرار )
م : علی نشست تو ماشین . حالا تو بگو ببینم (جلَسَ ) رو من چه جوری باید بیارم ؟
ش : خودشو بیار . خودشو بیار
م : یعنی که بگم : ش : جلَسَ (تکرار )
م : علی و حسن برگشتند از امتحان . اونم چه امتحانی ! حالا تو بگو ببینم (رَجَعَ ) رو من چه جوری باید بیارم ؟
ش : الفو بذار آخرش . الفو بذار آخرش .
م : یعنی که بگم : ش : رَجَعا ( تکرار )
م : حمید با سعید و مجید داخل مدرسه شدند . حالا تو بگو ببینم (دَخلَ ) رو من چه جوری باید بیارم ؟
ش : واو رو بذار آخرش . واو رو بذار آخرش .
م : یعنی که بگم : ش : دَخلوا ( تکرار )
م : زودی بگو تندی بگو سریع بگو ببینم . فعل تو این جمله رو چه جوری باید بیارم ؟
آهای سعید . آهای حمید! مشقاتونو نوشتید ؟
ش : سعید و حمید دوتااند . آهای اومده مخاطبند . تما رو بذار آخرش . تما رو بذار آخرش . یعنی که بیار (کتبتما )
م : زودی بگو تندی بگو سریع بگو ببینم . فعل تو این جمله رو چه جوری باید بیارم ؟
آهای ! آهای ! آی مردا ! لباساتون رو شستید ؟
ش : مردا هستند مذکر با همدیگه یه جمعن . آهای اومده مخاطبند . تُم رو بذار آخرش . یعنی که بیار ( غسَلتُم )
م : زودی بگو تندی بگو سریع بگو ببینم . فعل تو این جمله رو چه جوری باید بیارم ؟
آهای آهای خانوم ها! میوه هاتونو خوردید ؟
ش : خانوما مؤنث هستند با همدیگه یه جمعند . آهای اومده مخاطبند . تُنَّ رو بذار آخرش . یعنی که بیار ( آکلتُنَّ ۳بار )
م : زودی بگو تندی بگو سریع بگو ببینم . فعل تو این جمله رو چه جوری باید بیارم ؟
ای عاطفه ! ای عارفه ! پول ها رو پیدا کردید ؟
ش : عاطفه با عارفه دو تا میشن باهمدیگه . ای اومده مخاطبند . تُما رو بذار آخرش . یعنی که بیار (وَجَدْتُما )
م : هو و هو با همدیگه هما میشن . حالا تو بگو ببینم (رَجَعَ ) رو من چه جوری باید بیارم ؟
ش : الف و بذار آخرش . الف و بذار آخرش .
م : هو میخواد انتَ بشه . حالا تو بگو ببینم (رَجَعَ ) رو من چه جوری باید بیارم ؟
ش : (تَ ) رو که تو انتَ هستش بیار بذار آخرش .
م: انتنَّ که یک نفر بشه انتِ میشه . حالا تو بگو ببینم (رَجَعَ ) رو من چه جوری باید بیارم ؟
ش : ( تِ ) رو که تو انتِ هستش بیار بذار آخرش .
جدول فعل آموخته شده راهنمایی
فعل ماضی | ترجمه | فعل ماضی | ترجمه | فعل ماضی | ترجمه | فعل ماضی | ترجمه |
نَهَضً ( ِ ) | برخاست | أمَرَ ( ُ ) | دستور داد | جَلسَ ( ِ ) | نشست | کَتَبَ ( ُ ) | نوشت |
صَرَخَ ( ُ ) | فریاد زد | هَرَبَ ( ُ ) | فرارکرد | خاف ( َ ) | ترسید | فَزَعَ ( ِ ) | ترسید |
هَجَمَ ( ِ ) | حمله کرد | قرَأ ( َ ) | خواند | سَمِعَ ( َ ) | شنید | ضحُکَ ( َ ) | خندید |
فرُحَ ( َ ) | خوشحال شد | عَلِمَ ( َ ) | دانست | فَهِمَ ( َ ) | فهمید | حَرَسَ ( ُ ) | پاسداری کرد |
جَهَدَ ( َ ) | تلاش کرد | حَزِنَ ( ُ ) | ناراحت شد | نَدِمَ ( ِ ) | پشیمان شد | لسَعَ ( ِ ) | نیش زد |
وَصَلَ ( ِ ) | رسید | رَجَعَ ( ِ ) | بازگشت | شَکرَ ( ُ ) | سپاس گذاری کرد | قَدِرَ ( ِ ) | توانست |
أخَذَ ( ُ ) | گرفت | حَمَلَ ( ِ ) | برداشت | هَتَفَ ( ِ ) | فریاد زد | جاء ( ِ ) | آمد |
کانَ ( ُ ) | بود | قالَ ( ُ ) | گفت | وَقَعَ ( ِ ) | افتاد | حَدَثَ ( ِ ) | رخ داد |
سَکنَ ( ُ ) | سکونت کرد | طَلَبَ ( ُ ) | خواست | عَجِبَ ( ِ ) | تعجب کرد | وَجَدَ ( ِ ) | یافت |
فَتَحَ ( َ ) | باز کرد | خَرَجَ ( ُ ) | خارج شد | دَخلَ ( ُ ) | داخل شد | طَرَحَ ( ُ ) | انداخت |
قَذَفَ ( ِ ) | پرتاب کرد | طارَ ( ِ ) | پرواز کرد | سَرَقَ ( ِ ) | دزدید | ذَهَبَ ( َ ) | رفت |
غَرَسَ ( ِ ) | کاشت | سقی ( ِ ) | آب داد | ظهَرَ ( َ ) | آشکار شد | دَفَنَ ( ِ ) | پنهان کرد |
قَرُبَ مِن ( ُ ) | نزدیک شد | کَسَبَ ( ِ ) | به دست آورد | بَدَأ ( َ ) | شروع کرد | ضَلَّ ( ِ ) | گم کرد |
فَقَدَ ( ِ ) | گم کرد | نَظَرَ ( ُ ) | نگاه کرد | نَصَرَ ( ُ ) | یاری کرد | عَجِلَ ( ِ ) | شتاب کرد |
أکَلَ ( ُ ) | خورد | ضَرَبَ ( ِ ) | زد | کَذِبَ ( ِ ) | دروغ گقت | جَعَلَ ( َ ) | گذاشت . قرارداد |
لَعِبَ ( َ ) | بازی کرد | مَلَأ ( َ ) | پرکرد | أذِنَ ( ِ ) | اجازه داد | بَلَغَ ( ِ ) | رسید (بالغ شد) |
تَرَکَ ( ُ ) | رها کرد | شَرِبَ ( ِ ) | نوشید | رَکَعَ ( ِ ) | رکوع کرد | رأیَ ( َ ) | دید |
نَسِی ( َ ) | فراموش کرد | تَعِبَ ( َ ) | خسته شد | سألَ ( َ ) | پرسید | عَبَرَ ( ُ ) | عبورکرد |
سَتَرَ ( ُ ) | مخفی کرد | حانَ | فرارسید | قَصَدَ ( ِ ) | تصمیم گرفت | شَعَرَ ب ( ُ ) | احساس کرد |
أسَرَ ( ِ ) | اسیر کرد | غَسَلَ ( ِ ) | شست | ظلَمَ ( ِ ) | ظلم کرد | مَنَعَ ( َ ) | منع کرد |
مَنَحَ ( َ ) | بخشید | نَجَحَ ( َ ) | موفق شد | سَبَحَ ( َ ) | شنا کرد | ذکَرَ ( ُ ) | به یاد آورد |
بقی ( َ ) | باقی ماند | حَبَسَ ( ِ ) | زندانی کرد | خَسِرَ ( َ ) | زیان کرد | رَزَقَ ( ُ ) | روزی داد |
عَبَدَ ( ُ ) | پرستید | نَفَعَ ( َ ) | سودرساند | رَفَعَ ( ِ ) | بالا برد | غَفَرَ ( ِ ) | آمرزید |
عَرَفَ ( ِ ) | شناخت | لَبِسَ ( َ ) | پوشید | خَشَعَ ( َ ) | تواضع کرد | کَبُرَ ( ِ ) | بزرگ شد |
وَلَدَ ( ِ ) | به دنیا آورد | شاءَ ( َ ) | خواست | قَبِلَ ( َ ) | پذیرفت | ماتَ ( ُ ) | مرد |
حَفِظَ ( َ ) | نگهداری کرد | حَسَدَ ( ُ ) | حسادت کرد | صَبَرَ ( ِ ) | صبرکرد | غَضِبَ ( ِ ) | خشمگین شد |
کَشَفَ ( ِ ) | کشف کرد | غَرَقَ ( ِ ) | غرق شد | غَفِلَ ( ِ ) | غفلت کرد | کَسِلَ ( ِ ) | تنبلی کرد |
دَفَعَ ( ِ ) | پرداخت | بَحَثَ عن ( َ ) | جستجو کرد | سَجَنَ ( ُ ) | زندانی کرد | صَلَبَ ( ُ ) | به دار آویخت |
رَحِمَ ( َ ) | رحم کرد | شَرَحَ ( َ ) | گشود. شرح داد | رَکِبَ ( َ ) | سوارشد | صَنَعَ ( َ ) | ساخت |
حَصَلَ علی ( ُ) | به دست آورد | قَلِقَ ( َ ) | نگران شد | عَزَمَ علی ( ِ) | تصمیم گرفت | ثَقُلَ ( ُ ) | سنگین شد |
عَصَفَ ( ِ ) | وزید | یئسَ ( َ ) | ناامید شد | قَنَطَ ( ُ ) | ناامید شد | زَرَعَ ( َ ) | کاشت |
جدول فعل مضارع
صیغه فعل | ضمیر منفصل | حرف مضارع | فعل | علامت آخر | ضمیر متصل | معنی |
مفرد مذکر غایب | هو | ی | یسمَعُ | ----- | ه | می شنود |
مثنی مذکرغایب | هما | ی | یسمَعانِ | انِ | هما | می شنوند(۲تا) |
جمع مذکرغایب | هم | ی | یسمَعونَ | ونَ | هم | می شنوند |
مفردمونث غایب | هی | ت | تسمَعُ | ---- | ها | می شنود |
مثنی مونث غایب | هما | ت | تسمعانِ | انِ | هما | می شنوند |
جمع مونث غایب | هنّ | ی | یسمَعنَ | نَ | هنّ | می شنوند |
مفردمذکرمخاطب | انتَ | ت | تسمَعُ | -- | کَ | می شنوی |
مثنی مذکرمخاطب | انتما | ت | تسمَعانِ | انِ | کما | می شنوید |
جمع مذکرمخاطب | انتم | ت | تسمَعونَ | ونَ | کم | می شنوید |
مفردمونث مخاطب | انتِ | ت | تسمعینَ | ینَ | کِ | می شنوی |
مثنی مونث مخاطب | انتما | ت | تسمَعانِ | انِ | کما | می شنوید |
جمع مونث مخاطب | انتنّ | ت | تسمَعنَ | نَ | کنّ | می شنوید |
متکلم وحده | انا | أ | أسمعُ | -- | ی | می شنوم |
متکلم مع الغیر | نحن | ن | نسمعُ | --- | نا | می شنویم |
جدول فعل ماضی
صیغه | ضمیر منفصل | فعل | علامت فعل | ضمیر متصل | معنی |
مفرد مذکر غایب | هو | ضَحِکَ | هیچی | ه -هـ | خندید |
مثنای مذکر غایب | هما | ضحکا | الف | -هما | خندیدند |
جمع مذکر غایب | هم | ضحکوا | واو | هم | خندیدند |
مفردمؤنث غایب | هی | ضحکتْ | تْ | ها | خندید |
مثنای مؤنث غایب | هما | ضحکَتا | تا | هما | خندیدند(۲نفر) |
جمع مؤنث غایب | هنََّّ | ضحکْنَ | نَ | هنَّ | خندیدند |
مفرد مذکر مخاطب | أنتَ | ضحکْتَ | تَ | کَ | خندیدی |
مثنای مذکر مخاطب | آنتما | ضحکْتما | تما | کما | خندیدید |
جمع مذکر مخاطب | آنتم | ضحکْتم | تم | کم | خندیدید |
مفردمؤنث مخاطب | أنتِ | ضحکْتِ | تِ | کِ | خندیدی |
مثنای مؤنث مخاطب | أنتما | ضحکتما | تما | کما | خندیدید |
جمع مؤنث مخاطب | أنتنّ | ضحکتنَّ | تنّ | کنّ | خندیدید |
متکلم وحده | أنا | ضحکْتُ | تُ | ی | خندیدم |
متکلم مع الغیر | نحن | ضحکنا | نا | نا | خندیدیم |
